Velg en side

Vi skal opp i høgda. I dag gjekk turen til nasjonalparken Picos de Europa. Det er berre Sierra Nevada som er ein større nasjonalpark enn denne. Bussen køyrde oppover  fjellet.

 

Langs vegen passerte vi mange små byar med historisk preg, som denne brua .

 

 

Mange stader såg vi plasser der ein kan leige seg kajakkar om ein ønsker å utforske denne storslåtte naturen frå elva, Sellla. Eller ein kan ri på hest. Moglegheitane er mange.

 

 

Vegen var bratt og smal, og det var utruleg korleis bussen snirklar seg oppover den krappe vegen. Dette er faktisk ei av etappene til sykkelrittet «Vuelta a España». Vegen høyres ikkje lang ut, berre 12 km, men det er ei stigning på opptil 17%. Utsikta undervegs er fantastisk.

 

 

Langs vegen møtte vi både sauer, geiter og kyr.

 

 

Her er gjetarar på beite med dyra sine frå tidleg vår til langt ut i september. Dei bur i små hytter her, og nokon produsera både ost og cider.

 

 

Vi stoppa ved ein innsjø, Lake Enol som ligg 1134 moh.

 

 

Her skulle vi vitje ein liten gard med kafé kor vi skulle få smake på dei lokale godsakene. Her fekk vi ost, spekepølse og sidra.

 

 

Knutsen er klar

 

 

Sidra er ein cider som dei lage her i området. Om de lurar på kvifor ho hell cideren i glaset slik, så er tradisjonen den at ein skal søle litt cider på jorda slik at jorda får attende noko av godsakene ho gir oss. Cideren skal óg drikkas «på styrten». Null problem, frisk og fin på smak:)

 

 

Vi er i provinsen Asturia. Det høyrest ut som eit eige eventyrrike, berre smak på ordet.

 

 

Inngongen til Covadonga

 

 

Etter vi har vore på fjellet gjekk turen ned i dalen. På vegen såg vi eit bygg som likna eit eventyrslott, men det var ei kyrkje.

 

 

Dette er eit lite sogn med to kyrkjer. Den andre kyrkje er bygga inn i ein klippevegg, og ein går gjennom ei grotte for å vitje ho. Nedanfor denne kyrkja er det eit fossefall og ei fontene. Det blir sagt at om ein drikk av vatn her vil ein bli gift innan det neste året eller gravid alt etter kva legende ein trur mest på.

 

 

 

 

 

Dette er ein historisk viktig stad for dei kristne. Her vann dei sitt fyrste slag mot maurarane, ein krig som varte i 770 år.

 

 

Sjølv om dette er eit sogn med to kyrkjer så fann vi oss ein liten bar i fjellsida. Då møtte vi faktisk presten:)

 

 

Så gjekk turen ned til ein liten by kor vi skulle ete lunsj. Og for ein lunsj det blei!

Denne lille restauranten har ei stjerne i Michelin og varta opp med dei flottaste rettar. Eg har vel aldri smaka betre kalv enn her.

 

 

«Bombón de queso Cabrales, chocolate blanco y manzana asada» Den smelta i munn!

 

 

Toget rulla videre til neste koselege stad, Llanes. Her kan vi rusle på eiga hand.

 

 

Eg blir med og ser kyrkja. Det er vel på dette tidspunktet at Knutsen finn ut at han har sett nok av dei, det må vére grenser for kor mange kyrkjer vi kan vitje meiner han.

 

 

Ord i vegen

 

Dette er óg ein by ein kjem til om ein går pilgrimsstien.

 

 

Inne i byen

 

 

Kyrkja er flott den.

 

 

Det er alltid meir pynt og svulstige figurar i katolske kyrkjer.

 

 

Då er det  berre å finne Knutsen. Han er på ei høgde ved stranda og skuer ut over havet. Dette er verkeleg ein koseleg by, flott utsikt og fine gater.

Vi tar ein pause, og sit nesten å vurdere om vi skulle hatt ei hytte her:)

 

 

 

 

 

 

 

 

Skiltet til ei grotte i havgapet

 

 

Om kvelden er det middag og kos på toget. Ekstra merksemd får eg óg. Våre togvener stemmer i fødselsdagssongen, og eg får kake med lys. Stas det!

 

Ny dag og nye opplevingar ventar.

Share This