Velg en side

«Hotellturne» på Austlandet, høyres det morosamt ut?

Faktisk ikkje verst, og det gjekk veldig fint sjølv om det er streik på ein del hotell. Nokon vil gjerne tenkje at det må vera travelt, men vi hadde det ikkje travelt i det heile tatt. Vi hadde god tid.

Vi starta i Oslo. Fredag 6. mai vart «minsten» atten år ,og det ville vi feire.Hovudpersonen sjølv var ikkje til stades, han er framleis i Brasil, men Knutsen og eg var uansett klar for å kose oss.Det er ikkje kvar dag at yngstemann blir atten. Oslo synte seg frå si beste side, strålande sol og god stemning. Fyrst eit lite og sprudlande glas på toppen av eit tak, etterpå ut på vandring for å finne god mat. I finveret valge vi å sitje ute, og då måtte vi berre nyte havet sine delikatesser. Hovedpersonen i Brasil ville nok ikkje vere nøgd med det valet, han meiner at på ein slik dag er det biff med raudvinsaus som gjeld. Pytt sann,han fekk no bursdagssang over telefonen.

Fantastisk godt, og mat ein kan «putle» lenge med:)


Oslo har alltid mykje morosamt å syne fram.

Laurdagen leigde vi bil. Verda er sanneleg liten når mannen, som jobbar for Herz på Sentralbanestasjonen, sa han kjende mange frå Sevland. Han hadde til og med vore der i bryllaup, kult?

Vi fann ut, medan vi køyrde, at her på Austlandet har dei fine vegar og mykje kvitveis. Det kan eg bli avundsjuke på.

Vi sette nasen mot Vestfold for å møte slekta. Vi skulle nemleg  til Horten i konfirmasjon på sundagen. Her enda vi på hotell i Åsgårdstrand, ein koseleg stad mellom Horten og Tønsberg.

Staden er kjend for:


Her er det eit unikt lys blir det sagt.

Munch måla «Pikene på broen», og Knutsen knipsa «Fruen på broen».



Om sundagen var vi klar for konfirmasjon. Nydeleg sommarvér, og vi vart ganske så sveitte i bunadane. Sidan eg skal vere i Spania 17. mai, og ikkje har tenkt å ta bunaden med, så var det fint å ha han på. Bunader bør jo brukast minst ein gong i året. At ein blir sveitt må berre vere eit pluss, det er ikkje det ein plar bli så ofte. I konfirmasjonen var det g
od mat, flotte taler og fin stemning. Knutsen og eg var på vinnarlaget under quizen, og då var vi supernøgde.

Eg har lura meg til å syne eit bilete av nokre flotte jenter. Tenk at alle desse bunadane ha mor mi sydd, pluss nokre til!

Her er vi nesten alle jentene, det er kun dottera mi som mangler. For eit tolmod mor mi må ha, for eg trur det er ganske strevsamt å sy. Det er jammen meg slett ikkje verst å få det til.

Om kvelden køyrde vi til Gardemoen. Vi kjende oss klar for Casa Knutsen no. Flyet sørover skulle gå måndagsmorgon, og då måtte vi på ei hotellvitjing til. Så då vart det tre hotell på tre dager, og det må jo kunne kallast ein liten «miniturne». 

Ned til Spania er vi komen, og véret er stigande.

Her er det fint å vere, og no er vi klar for golf, god mat, god drikke og hygge med mange kjekke gjester. Kan hende eg óg får tid til å sole meg.

Det blir morosamt:)


Me gusta;)
 

Share This